Dag 11 - Cinque Terra

Na een frisse, vochtige nacht, wat een welkome afwisseling was van de tijd in Elba, zijn we vanochtend vroeg opgestaan. Om 7.30 ging de wekker al. We wilden vandaag met de boot de 5 dorpen gaan bezoeken die samen Cinque Terre vormen. We vertrokken vanuit Levanto, wat een drie kwartier rijden was. De parkeerplaats die we op het oog hadden, bleek niet geschikt, daardoor moesten we ergens anders parkeren. De plek was betaald: 24 euro voor 12 uur. Dat was nog het meest eenvoudige. Er moest met contant geld betaald worden. En nu zijn we contant geld in Italië inmiddels wel gewend, dus we hadden een briefje van 50 euro gepind..accepteert die automaat alleen maar briefjes van 5, 10 of 20 euro. Dus snel naar een tankstation, wisselen (door een bloedchagrijnig vrouwke) en proberen te betalen. Pakt die automaat geen briefjes...nou ja, uiteindelijk waren we ze er zo aan het infrotten dat ie het opvrat. 

Snel naar de boot, want dat was nu verder weg en al dat gedoe rondom parkeren kostte ook nogal wat tijd. We liepen de boulevard op, zagen de boot nog liggen, maar hoorden vrijwel gelijktijdig de klok 10x slaan...en de boot zou om 10 uur vertrekken. We zijn dus maar gaan rennen, komen bij het hokje aan om kaartjes te kopen, dat kon nog net, als we maar contant konden betalen. Nou, omdat we net 24 euro in een parkeerautomaat hebben gefrot, konden we dat niet meer nee. Na veel gesteun en gemopper van de vrouw in het hokje, konden we nog net, als allerlaatste, de boot op. 

We zijn helemaal aan het einde van het bovendek gaan staan. Achteraf een prima plek, want daar konden we mooie foto's maken.

Het eerste dorpje, Monterosso, zag er niet heel spectaculair uit. Daar zouden we op de terugweg nog wel stoppen, als we tenminste tijd genoeg hadden. Het tweede dorpje, Vernazza, lag veel mooier.

We besloten om bij het 4e dorpje (Manarola) er uit te gaan en daar even rond te wandelen om dan te voet naar Riomaggiore te gaan. Vernazza zouden we op de terugweg wel aandoen.

Wat een kloteklim naar Riomaggiore was het zeg (Dennis speaking), wat een toffe klim was dat zeg (Daan speaking). Het was een pad bestaande uit een soort van traptreden. Een soort van ja, want anders zou je echte traptreden echt tekort doen. In de brandende zon liepen we tree voor tree naar boven. Dennis werd met de stap chagrijniger, maar na een kleine drie kwartier kwamen we boven. En toen moesten we nog een flink aantal meters naar beneden. Gelukkig was dit iets makkelijker en we waren in een 20 minuten in Riomaggiore. 

Dit is het grootste van de vijf dorpen. Moe gingen we bij een tentje zitten om wat te eten, maar vooral te drinken met fraai uitzicht op de zee. Na nog wat door het dorp gewandeld te hebben zijn we weer op de boot gesprongen en naar Vernazza terug gevaren. 

Hier hebben we wat gewandeld, waaronder een beklimming naar een toren. Maar die toren hebben nooit gezien. We kwamen onderweg een restaurantje tegen en zijn daar lekker wat gaan drinken. Verder hebben we hier lekker souvenirs gewinkeld en een ijsje gegeten.

Rond 17 uur vertrok de boot terug naar Levanto. Daar hebben we lekker gegeten en gedronken. Rond 21 uur zijn we terug naar de camping gereden over onverlichte wegen vol gaten en kuilen. Maar we zijn weer veilig aangekomen. Morgen vertrekken we hier weer en rijden we naar een camping in de buurt van Turijn.