Dag 6 - Toscane

Vandaag een reisdag. Spannend, want vandaag gaan we merken hoe de remmen zich houden. Om maar meteen met de deur in huis te vallen....alles is goed gegaan! 

We vertrokken rond 10 uur van de camping voor een rit van 400 kilometer en dus ongeveer 4 uur rijden. Maar ook in Italië zijn de vrijdagochtenden druk dus we reden in een lager tempo, maar ach, we hebben vakantie dus wat maakt het uit. Het landschap werd steeds minder bergachtig en uiteindelijk leek het wel of we door Nederland reden, zo vlak was het.

We hadden bedacht om naar Modena te gaan en daar op zoek te gaan naar Aceto Balsamico, wat daar van oorsprong vandaan komt. We vonden er uiteindelijk eentje, midden in het centrum waarbij we uitleg kregen en ook mochten proeven: Malpighi.

De uitleg was superleuk en leerzaam (wist je bijvoorbeeld dat Aceto Balsamico altijd in een batch van 5 vaten wordt gemaakt, waarbij de te verkopen Aceto uit het kleinste vat komt en dat daar altijd maximaal 1 liter uit wordt gehaald voor de verkoop?).

Maar na de uitleg kwam het leukste....we mochten proeven. We begonnen met een Aceto Balsamico van een witte druif, waardoor deze niet zwart maar blank is. De laatste die we proefden was zo zoet, het smaakte letterlijk naar honing. 

Daarna mochten we de D.O.P. proeven. Dit is de klassieke met een keurmerk. We proefden een 25 jarige en een 12 jarige. Die 25 jarige was zo dik dat die bijna niet uit de fles kwam en was echt super lekker. Zuur, maar niet té. Zoet, maar niet té. Redelijk complex qua smaak. Maar ook niet te betalen. De 25 jarige kostte 90 euro voor 100 ml. 

Gelukkig hadden ze ook betaalbaardere. Ze verdunden de Balsamico ook wel met wijnazijn. Wat dan ontstaat is echt heel erg lekker, niet té zuur en voor heel veel gerechten te gebruiken. 

We hebben twee flessen meegenomen, die zoet als honing en die laatste hierboven. Na een terrasje hebben we nog de toerist uitgehangen in het stadje, maar het was niet zo heel bijzonder allemaal. Een bezoekje aan het Ferrari museum zat er niet meer in. We moesten door naar de camping.

Het landschap werd weer steeds heuvelachtiger en de wegen steeds slechter. Dat moet Toscane zijn... De rit naar de camping (Panoramico Fiesole) was niet heel bijzonder, tot de laatste 300 meter. We moesten een bocht van bijna 180 graden linksaf maken, terwijl het omhoog ging. En niet zo'n beetje ook. Het ging daar rond de 17% omhoog. Maar de bus (overigens in deze vakantie tot Blondie gedoopt) deed keurig haar werk en voor we het wisten stonden we boven. 

Onze plek is maar mwah (alleen maar kiezels), maar we kijken wel uit over Florence, in de avond met alle lichtjes een heel mooi gezicht, tenminste als we om de andere caravans en campers heen kijken. Morgen gaan we naar Florence. Heel benieuwd naar deze stad! Hopelijk kunnen we slapen, want het is hier nog bloedheet.